Psychoterapia psychodynamiczna to swoista próba łączenia psychiatrii z psychoanalizą. Istnienie nieświadomości w psychice człowieka jest jej głównym założeniem oraz to, że w nieświadomości przede wszystkim powstają objawy patologiczne. W tym rodzaju psychoterapii istotną rzeczą jest uzyskanie przez pacjenta wiedzy o swoich nieuświadomionych uwarunkowaniach psychicznych a poszerzanie nieświadomego pola pacjenta o to co świadome jest głównym zdaniem psychoterapeuty. Psychoterapia psychodynamiczna szczególnie nadaje się do leczenia zaburzeń neurotycznych, zaburzeń osobowości i depresji. W sposobie leczenia tych zaburzeń opiera się przede wszystkim na zjawisku przeniesienia i przeciwprzeniesienia oraz na analizie oporu pacjenta.